โรคอ้วนได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วโดยส่งผลกระทบต่อผู้คนมากกว่า 2 พันล้านคน ทำให้เป็นหนึ่งในผู้มีส่วนทำให้สุขภาพไม่ดีทั่วโลกมากที่สุด แม้จะมีการวิจัยเกี่ยวกับการควบคุมอาหารและการออกกำลังกายมานานหลายทศวรรษ แต่ผู้คนจำนวนมากยังคงพยายามลดน้ำหนักต่อไป กลไกระดับโมเลกุลของการพัฒนาสมองในช่วงวัยเด็กน่าจะเป็นตัวกำหนดความเสี่ยงต่อโรคอ้วน
การศึกษาขนาดใหญ่ก่อนหน้านี้ในมนุษย์ได้บอกเป็นนัยว่ายีนที่มีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับโรคอ้วนจะแสดงออกมาในสมองที่กำลังพัฒนา การศึกษาในหนูในปัจจุบันนี้มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาอีพีเจเนติก Epigenetics เป็นระบบบุ๊กมาร์กระดับโมเลกุลที่กำหนดว่ายีนใดจะใช้หรือไม่ใช้ในเซลล์ประเภทต่างๆ การวิจัยในมนุษย์และสัตว์ในแบบจำลองหลายสิบปีได้แสดงให้เห็นว่าอิทธิพลของสิ่งแวดล้อมในช่วงวิกฤตของการพัฒนามีผลกระทบสำคัญต่อสุขภาพและโรคในระยะยาว ศูนย์วิจัยโภชนาการเด็ก USDA ที่เบย์เลอร์การควบคุมน้ำหนักตัวมีความอ่อนไหวมากต่อโปรแกรมการพัฒนา แต่วิธีการทำงานนี้ยังไม่ทราบแน่ชัด บริเวณสมองที่เรียกว่านิวเคลียสของสมองส่วนไฮโปทาลามัส ซึ่งเป็นตัวควบคุมหลักในการรับประทานอาหาร การออกกำลังกาย และการเผาผลาญอาหาร นิวเคลียสคันศรได้รับการเจริญเต็มที่ของอีพีเจเนติกในช่วงชีวิตหลังคลอดช่วงแรกๆ ช่วงเวลานี้ยังมีความรู้สึกอ่อนไหวอย่างมากต่อการเขียนโปรแกรมพัฒนาการของการควบคุมน้ำหนักตัว ซึ่งชี้ให้เห็นว่าผลกระทบเหล่านี้อาจเป็นผลมาจากการเจริญเต็มที่ของอีพีเจเนติกที่ไม่เป็นระเบียบ